ma maachen diss Joar känen Tur'o,
sönnern e Lärnn wie en Daach noa der Sönnenseet,
wou en enn der Sonn un emm Wenn'e de ganzen Dag
dann leet
un baal fir et Dräschen trecken es.
Dach e Sennchen es haut's un 'n Löft
un en Döft
emm Feld un enn der Welt:
umm lewsten maacht eech de Aerbet allän.“
„Dat Dräschen es neitt schen, äwer et Floaaßdräschen es
Doa derfen mir sschen.
enn den Hännen en Bötterschmir
rouig zou sen:
dat mecht de Vatter ganz allän,
mir kennten himm de Soam's zerschloan,
un sou bröchen mir nur dabee se stoan.
Joa, en es trecken und dräscht seech goud!
Un wenn de Vatter seech oosgerout,
dann
dret änen uawen de Wann's
un den annern schärt“ ennen
de Soam op et Douch
un dat dät sou goud unn de Hännen. —
Vatter! Et gett äwer Soam genoug —
fir et anner Joar, un wenn änen seech de Hand
hätt verbrannt!“
70 Turm. 71Lager. 72 Wind. 73 ein Sönnchen ist heut. 74 Da
dürfen wir. 75 wir könnten ihm den Samen zerschlagen. 76 dreht
einer oben die Reinigungsmühle. 77 scharrt
7
x