caHispanica 12 3 71 s
(18) ualle olim dictam Meritat nunc uero uocatur Luparias a, 1123 Bala-
riOrigenes 267
(19) ipsa populatione den Duas Aquas quam tu ipse populasti que noviter
appellant Villasalva a.1155 CartPoblacionCataluna 1,15216
(20) j. campum terre quem habemus apud Milmandam qui antique dicebatur
Scurpianda a. 1184 CartPoblet 34* 1
(21) serra de Franchea que antique vocabatur serra Volpeiera a. 1205
CartStCugat 3,373
(22) castrum de Malleatho quod antiquitus vocabatur Palatium Auditum
a. 1234 (or.) CartStCugat 3,432lx
Aragon/Navarra
(23) illam eclesiam quam hedificaverunt in loco qui dicitur antiquitus
Gallicollis quam locus mutato nomine a rege Sancio uocatur Mont
Maior uel Luna a. 1092 DocReconquista n°29019
(24) ad illo ponte de Arga qui eciam cognominatur de illa Regina a. 1122
FEstella 5520
Siehe dazu CartPoblaciónCataluña 595f. und Soler i Palet, Joseph: Contribucio á la
historia antiga de Catalunya, Egara-Tarrassa, Terrassa 1928.
1(1 Der Ort wird auf Befehl von König Alfonso I. auf den in der Nähe liegenden Berg
verlegt, dessen Namen der Ort in Zukunft tragen soll: „muto ipsam villam meam
que nunc appellatur Villasalva sicut pater meus mandaverat et stabilierat. Unde volo
et mando tibi Petro Berengarii de Villafrancha ut tu mutes predictaam villam et
edifices et apopules eam in ispum montem qui est super hanc villam quam mutari
mando, qui mons nunc noviter appellatur Muntblanch“ a. 1 163 CartPoblaciónCata¬
luña 1,172.
1 Dort auch „grangia de Milmanda“. Vgl. dazu Kremer, Dieter: „Zu den Ortsnamen
Milmanda und Milreuin: Ders. (Hg.): Homenagem a Joseph M. Piel: por ocasido
do seu 85. aniversário, Tübingen 1988, S. 51-78.
|s Die genauere Zuordnung wäre zu überprüfen, vgl. „in castulo ipsius colli suprami-
nentis quem iuxta vulgalis oppinio antiquo preventus est ei vocabulo Castello de
Mallato“ a.988 CartStCugat 1,182, „[...] Pedrencs, cum capella de Palatio-Autzito;
castrum de Malleato, de Pulcro Vicino“ a. 1120 CartStCugat 3,47.
19 Heute Luna (Ejea de los Caballeros). Nach Ubieto, Augustin: Toponimia aragonesa
medieval, Valencia 1972, S. 132, entspricht Gallicolis auch heutigem Marracos
(Piedratajada, Ejea).
20 Dazu auch „super ripam fluminis Arga nomine Verroeta“ a. 1024 CDIrache 5, Ponte
95