Full text: Studien zur Geschichte der Grafen von Dagsburg-Egisheim

integro et absque ulla retentione ecclesi^ Salin^ Uallis dederunt. Cornpositioius 
huius atque donationis ego Hugo de Dasborc comes Metensis testis et cooperator et 
defensor existo et post obitum meum filium meum Albertum omnesque meos 
successores non solum illius alodii sed et tocius ecclesiq Salinq Uallis defensores et 
coadiutores constituo. Sunt et alii testes videlicet domnus Wernerus, abbas 
Maurimonasterii et prior eius, domnus Folco, abbas de Alta Silua et prior eius, 
Arnaldus, Waltradus de Amelenges, Rodulfus dapifer et multi alii. Anno ab 
incarnatione domini M° C° LXXVII , epacta XVIII, indictione X , concurrente V . 
Nr. 5 
Hugo VIII. von Dagsburg gibt das sogenannte ,feodum sancti Stephani“ bei 
Salées-Eaux an die Ab te i Salivai. 
ohne Datum (vor 1178) 
Original: Nancy, Archives départementales de Meurthe-et-Moselle, B 481, Nr. 
40. 
Pergament; Siegelfehlt, Befestigungsschnüre noch anhàngend. 
In nomine sancte et individuç trinitatis. Ego Hugo comes dei gratia de Daburc 
concedo in perpetuum ecclesiç Salinç Uallis terram que dicitur feodum sancti 
Stephani quçadiacet Salse Aquç assensu et manu Walteri de Pania Petra, qui a me 
tenebat eam, et Amfridi de Richicort qui eam tenebat a Waltero, quam idem 
Amfridus per iuditium et legem recuperavit et retinuit in curia mea ante Morsperc 
ab omnibus, qui eam calumpniabantur, videlicet a Theoderico de Asmenges et a 
privigno Anselmi dimidii militis, pro qua terra fratres Salinç Uallis per singulos 
annos eidem Amfrido solvent censum duorum solidorum. Huius rei testis sum et 
defensor. 
Nr. 6 
Graf Albert II. von Dagsburg teilt mit, daß die Witwe eines Gerland an die Abtei 
Haute-Seille ihr Allod gegeben habe und daß der Zehnte aus diesem Allod ihm 
unter der Bedingung übertragen worden sei, daß er und seine Erben den 
zukünftigen Zugewinn an Haute-Seille abführen müssen. 
1193 
Original verloren. Abschrift (Papier) aus dem Jahr 1620 in Nancy, Archives 
départementales de Meurthe-et-Moselle, H 607. 
Bei dem Namen der Schenkerin, Karixmen, handelt es sich sicher um eine 
Verschreibung aus Karissiina, wie aus der Vorurkunde von Bischof Bertram von 
Metz aus dem Jahr 1190 hervor geht (Original überliefert in Nancy, Archives 
départementales de Meurthe-et-Moselle, H 607): ... quod dom(i)na Karissima 
uxor Gerladi, quondam villici mei de Marsal ... contradicentibus autem huic 
donationi cohaeredibus ipsius domine K., Wirrico scilicet de Medio Uico, 
Henrico quoque de Sareborch, filiusque sororis dom(i)ni Hugonis de Marsal. 
Abbas partem tantum dom(i)ne K. absolute retinens omnium cohaeredum 
partes, excepta Henrici de Sareborch pecunia mediante per nos acquisivit. Die 
574
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.